Kłodzko - www.klodzko.pl

Szczegóły

Kategoria: O Kłodzku

Utworzono: 13 marzec 2019

Kłodzko to najstarsze i największe miasto Ziemi Kłodzkiej. Jego rozwój i znaczenie kształtowało strategiczne położenie między doliną Nysy Kłodzkiej a Górą Forteczną (369 m n.p.m). Od średniowiecza miasto było centrum komunikacyjnym o charakterze handlowym i obronnym. Dzieje Kłodzka to wspólna historia Czechów, Niemców i Polaków, katolików, protestantów, Żydów, rzemieślników, kupców, zakonników i żołnierzy. Na styku kultur, religii i profesji przez stulecia rozwijało się miasto, które dzisiaj jest jednym z najpiękniejszych miast Dolnego Śląska i centrum kulturalno-turystycznym pogranicza polsko-czeskiego.

Pierwsza odnotowana wzmianka o Kłodzku pochodzi z „Kroniki Czechów” Kosmasa. Podaje on, że w 981 roku zmarł ojciec św. Wojciecha, czeski książę Sławnik, w którego posiadaniu był leżący przy rzece Nysa gród o nazwie Kłodzko. Jednak archeologiczne znaleziska i historyczne przekazy dotyczące tych terenów przekonują, że w miejscu usytuowanym na szlaku bursztynowym, między Czechami a Polską, gród musiał istnieć już dużo wcześniej.

W XI wieku Kłodzko jest przedmiotem częstych zatargów polsko-czeskich, więc co kilka lat przechodzi na przemian z rąk Piastów w ręce Przemyślidów. W roku 1114 drewniany gród zostaje doszczętnie spalony przez czeskiego księcia Sobiesława, który już w 1129 roku odbudowuje go w formie częściowo murowanej. 30 maja 1137 roku, na mocy układu pokojowego, Bolesław Krzywousty przekazuje Kłodzko Sobiesławowi i miasto na kilkadziesiąt lat trafia pod panowanie czeskie. W 1200 roku oprócz grodu w mieście funkcjonuje targ wraz z osadą targową, dwa kościoły i szpital. Lokacji miasta na prawie niemieckim między 1253 a 1278 rokiem dokonuje czeski król Przemysław Ottokar II; najstarszy zachowany dokument z miejską pieczęcią pochodzi z 1305 roku.

W XIV wieku Kłodzko nękane jest licznymi kataklizmami: epidemie, pożary i powodzie, z których najbardziej dotkliwa ma miejsce w roku 1310 i pochłania ponad tysiąc ofiar. Mimo tych trudności miasto przeżywa wówczas rozkwit gospodarczy, głównie za sprawą nadawania kolejnych przywilejów. Kłodzko posiada w tym czasie jedną z najlepszych na Śląsku szkół i bibliotekę klasztorną, rozwijają się cechy rzemieślnicze, których jest już ponad 30. Początek XV wieku to czas wojen husyckich; w 1428 roku Kłodzko opiera się szturmującym miasto oddziałom husytów, ale już w roku 1453 staje się własnością husyckiego króla Jerzego z Podiebradów, który w 1459 podnosi Ziemię Kłodzką do rangi suwerennego hrabstwa.

Wiek XVI to czas rozkwitu Kłodzka, ale też ponownie era częstych powodzi i pożarów. W 1526 roku miasto przechodzi we władanie dynastii Habsburgów, wśród których najbardziej zasłużył się książę Ernest Bawarski (od 1549 roku). W drugiej połowie wieku na terenie śródmieścia znajdowało się 275 posesji, w tym wiele renesansowych murowanych kamienic. Zanim Kłodzko stało się jedną z aren protestancko-katolickiej wojny trzydziestoletniej (1618-1648) w mieście mieszkali prawie sami protestanci. W 1622 roku trwające kilka tygodni oblężenie Kłodzka przez wojska walczące po stronie katolickiego króla Ferdynanda II, kończy się kapitulacją. Ogromne zniszczenia i straty ludziach pogrążyły miasto na kilka dziesięcioleci w głębokim kryzysie gospodarczym. Natomiast dzięki sprowadzonym wtedy ponownie do Kłodzka jezuitom, kwitło tu szkolnictwo oraz życie intelektualne i kulturalne.

Kolejny ważny etap w dziejach miasta to czas I wojny śląskiej (1740-1742), która toczyła się między Austrią i Prusami. Spór o Śląsk przyniósł zwycięstwo Fryderykowi II Wielkiemu i w ten sposób w 1742 roku hrabstwo kłodzkie znalazło się na ponad 200 lat pod rządami pruskim. Kłodzko stało się miastem garnizonowym, a cały system fortyfikacji z twierdzą na czele zaczęto rozbudować i umacniać, stawiając m.in. donżon. Mimo tak znakomitego systemu obrony w czasie wojen napoleońskich (1803-1815) Francuzi pod wodzą Hieronima Bonaparte po kilkumiesięcznych walkach w czerwcu 1807 roku zmuszają obrońców twierdzy do kapitulacji. Wielka polityka sprawia jednak, że miasto pozostaje pod rządami Prus. W drugiej połowie XIX wieku Kłodzko sukcesywnie zaczyna się rozrastać daleko poza obręb miejskich murów, gdyż traci swój stricte militarny charakter. Powstają wówczas m.in. wodociągi (1886), doprowadzona zostaje tu linia kolejowa (1874), zbudowane zostaje więzienie (1887) i sąd (1897). Ten etap rozwoju zatrzymał wybuch I wojny światowej, a później kryzys okresu międzywojennego, ale życie w leżącym na uboczu mieście, nawet w czasie globalnych kryzysów, toczy się w miarę normalnie.

Podczas II wojny światowej w kłodzkiej twierdzy mieści się osławione więzienie, miejsce kaźni jeńców i niemieckich dezerterów, a od 1944 roku również fabryka zbrojeniowa koncernu AEG produkująca części do U-bootów oraz rakiet V1 i V2. 2 czerwca 1945 roku władzę w Kłodzku przejmuje polska administracja, a Niemcy zostają w większości wysiedleni.

Z najważniejszych wydarzeń okresu powojennego trzeba wymienić akcję zabezpieczania kłodzkiej Starówki w latach 1958-1976 oraz „powódź tysiąclecia” z 1997 roku, kiedy to w nocy z 7/8 lipca w wyniku ulewnych deszczy woda w Nysie Kłodzkiej podniosła się o ponad 8,7 m powyżej zwykłego poziomu, wylewając się na ulice, gdzie zniszczyła wiele budynków zwłaszcza w obrębie Wyspy Piasek oraz we wschodniej części miasta.

Ślady wielu z tych wydarzeń, choć może na pierwszy rzut oka ich nie widać, są w Kłodzku obecne, więc w atmosferę ponad 1000-letniej historii miasta możemy wczuć się niemal na każdym kroku.

Czy wiesz, że:

• wg niektórych źródeł w 1398 roku w Kłodzku powstał jeden z najstarszych zabytków piśmiennictwa polskiego – „Psałterz floriański”
• w 1800 podczas swojej podróży po Śląsku przebywał w Kłodzku John Quincy Adams, późniejszy 6 prezydent Stanów Zjednoczonych
• ważnym zajęciem Kłodzczan było browarnictwo; w 1410 roku aż 190 domów miało przywilej warzenia tego trunku, a do 1945 roku w mieście istniało 8 browarów
• w Kłodzku na kręcono 18 i 21 odcinek serialu „Czterej pancerni i pies”

Słynne postaci związane z Kłodzkiem:

• św. Wojciech (956-997) – jego ojciec Sławnik był w X wieku właścicielem Kłodzka
• Arnošt z Pardubic (1297-1364) – urodzony i pochowany w Kłodzku pierwszy arcybiskup Pragi i twórca Uniwersytetu Karola w Pradze
• Anna Zelenay (1925-1970) – kłodzka poetka
• Emil Czech (1908-1978) – polski żołnierz, który w dniu zdobycia Monte Cassino w 1944 roku, odegrał na gruzach klasztoru hejnał mariacki

Szczegóły

Kategoria: O Kłodzku

Utworzono: 08 marzec 2019

Pomysł zorganizowania oddziału żołnierzy w mundurach historycznych pojawił się już w 2005 roku. Inspiracją tych działań były przedwojenne wzorce, oparte na zorganizowanych w przedwojennym Kłodzku w 1933 i 1934 roku Fridericusrextage. Biorąc pod uwagę część przynajmniej intencji przyświecających pomysłodawcom przedsięwzięcia, możemy się doszukiwać kilku wspólnych elementów łączących przeszłość ze współczesnością. Jednym z nich jest sytuacja gospodarcza Hrabstwa Kłodzkiego (Grafschaft Glatz) po wielkim kryzysie oraz  Ziemi Kłodzkiej po transformacji w 1989 roku. Zubożenie społeczeństwa, duże bezrobocie i świadomość, że najlepszą drogą rozwoju gospodarczego tych terenów jest promocja walorów przyrodniczych i kulturowych, prowadziła wprost do pomysłów uatrakcyjnienia pobytu gości, kuracjuszy, turystów i zachęcenie ich do przyjazdu na  te piękne tereny.

Organizacja w dniach 7-11 lipca 1934 roku Dni Króla Fryderyka, poza innymi aspektami,  z którymi się w żaden sposób nie identyfikujemy, były jednak również świetnym pomysłem promującym w Niemczech Kłodzko, jako miasto forteczne (Festungstadt Glatz), sciśle związane z górującą nad nim Twierdza. W ramach obchodów zorganizowano paradę, w której oprócz oddziału wojska w mundurach z  okresu wojny siedmioletniej, liczącego ok. 50 osób, udział wzięli mieszkańcy miasta, przebrani w szykowne fraki z epoki, panie przyodziały strojne suknie i czepce. Poza parada wiodąca głównymi ulicami miasta, przed ratuszem odbyło się uroczyste powitanie przybyłego na białym koniu króla Fryderyka, łudząco zresztą podobnego do  swojego pierwowzoru.. W wielu miejscach twierdzy odbyły się pokazy musztry a na dziedzińcu donżonu zorganizowano bal z epoki wraz z pokazami tańców dworskich. Całość imprezy uświetniły wieczorem pokazy sztucznych ogni.. Dni Fryderyka zgromadziły nie tylko licznych mieszkańców Kłodzka ale również wielu specjalnie przybyłych na te obchody mieszkańców Wrocławia a nawet stołecznego Berlina o czym skwapliwie donosił „Der Grafschaft Glatz” w nr 6 z 1933 roku i w nr 5 z 1934 roku.

Oglądając liczne fotografie zrobione zarówno przez zawodowych fotografów jak i amatorów nie sposób oprzeć  się urokowi starych epokowych mundurów, szykownych sukni,  powozów,  karet i koni na tle murów monumentalnej twierdzy. Trudno więc było nie skorzystać z  pomysłu promocji miasta i twierdzy, który z tak dobrym skutkiem sprawdził się 70 lat wcześniej. Oczywiście efekt promocyjny jest zdecydowanie lepszy, jeśli znajdzie się więcej odpowiednich partnerów do współpracy. Dlatego też nawiązano kontakty z władzami samorządowymi gminy Stoszowice, na terenie której znajduje się twierdza Srebrna Góra oraz miastem Nysa, posiadającym cały zespół XIX wiecznych fortów. Efektem wcześniejszych spotkań grup roboczych, było podpisanie w dniu 05 kwietnia 2005 roku w Sali rajców kłodzkiego ratusza porozumienia o współpracy i wspólnej promocji  trzech twierdz przez: Wójta Gminy Stoszowice – Patryka Wilda, Z-cę Burmistrza Miasta Nysa – Zbysława Wróbla oraz Burmistrza Miasta Kłodzka – Romana Lipskiego. Oprawę tego uroczystego porozumienia stanowiła asysta honorowa dowódcy stacjonującej w Nysie Legii Polsko-Włoskiej- Marka Szczerskiego oraz jednego z grenadierów Legii. Obecność przed ratuszem żołnierzy w historycznych mundurach wzbudziła ciekawość  i  autentyczne zainteresowanie mieszkańców Kłodzka. Na bazie podpisanego porozumienia wydano wspólny folder informacyjny o trzech twierdzach śląskich położonych w niedalekiej odległości od siebie i wartych zainteresowania ze strony turystów. Przygotowano również założenia wspólnej promocji z udziałem środków Unii Europejskiej. Jednak z uwagi na położenie poza Euroregionem Glacensis z udziału w projekcie  zrezygnowało miast Nysa. Na  zaproszenie władz samorządowych Nysy w lipcu 2005 roku delegacja kłodzkich samorządowców  w skład której wchodzili: Z-ca Burmistrza – Leszek Michalski, Kierownik Biura Promocji – Dariusz Tatka, pracownik Biura promocji zajmujący się pozyskiwaniem środków Unii Europejskiej – Aleksandra Gwizdowska oraz rzecznik prasowy Burmistrza – Agnieszka Deron, uczestniczyła   w obchodach Dni Twierdzy Nysa, podczas których nawiązano kontakty s grupami rekonstruktorów z  Nysy, Sobótki, Krotoszyc, Jeleniej Góry  oraz Zlatych Hor w Czechach, uczestniczących w szturmie fortu Wodnego.

Obserwując zmagania wojsk odtwarzających walkę z okresu wojen napoleońskich, utwierdzono się w przekonaniu, że powołanie historycznego regimentu to znakomity pomysł na promocję twierdzy kłodzkiej oraz istotne wzbogacenie oferty dla turystów przybywających do miasta. Złożony przez gminy Stoszowice, czeski Nachod  i Kłodzko projekt w ramach trans granicznej współpracy Polska-Czechy do programu Interreg IIIA zyskał akceptacje zespołu oceniającego i otrzymał dofinansowanie w wysokości 129 382 zł z czego na miasto Kłodzko przypadło 70 886 zł. Projekt zakładał utworzenie dziesięcioosobowych regimentów w twierdzach- srebrnogórskiej i kłodzkiej, ich przeszkolenie,  umundurowanie i uzbrojenie oraz organizację dni obu twierdz wraz z inscenizacją historycznej bitwy. Całość wsparta została odpowiednią kampania promocyjną w formie ulotek, plakatów, banerów i  filmu promocyjnego.

W początkach lutego 2006 roku Urząd Miasta w Kłodzku ogłosił nabór do historycznego regimentu, w wyniku którego zorganizowano  10-cio osobową grupę ochotników do służby w regimencie. Zamówiono mundury i uzbrojenie oraz rozpoczęto cykl szkolenia prowadzonego przez działających od dłuższego czasu w ruchu rekonstruktorskim kolegów z Gdańska – Piotra Czerepaka, Krzysztofa Kucharskiego i Remigiusza Pacera oraz partnera ze strony czeskiej -  Radka Tajchmana. Ponadto aktywnie uczestniczyli w szkoleniu członkowie najstarszej polskiej grupy rekonstrukcji historycznej –  Pierwszego Pułku Strzelców Konnych i Artylerii z Sobótki pod dowództwem Krzysztofa Franaszczuka.

Nieprzypadkowo wybrano do rekonstruowania 47 Pułk Piechoty Pruskiej. Stacjonował on historycznie na Twierdzy Kłodzkiej, w  Srebrnej Górze a także w Dusznikach i Lewinie. Regiment  nosił nazwę von Grawert, od nazwiska swojego ostatniego szefa – pułkownika a następnie generał-porucznika Juliusa Augusta von Grawert.

Początki szkolenia nie były łatwe. Musztra z deskami i kijami zamiast karabinów, w cywilnych ubraniach oraz wiosenne chłody nie zniechęciły uczestników. Zajęcia poza Kłodzkiem odbywały się w srebrno górskim forcie Ostróg. Pod koniec kwietnia przyszły oczekiwane z niecierpliwością mundury oraz karabiny. Broń została zakupiona w dalekim Bombaju przez Wójta Gminy Stoszowice – Pana Patryka Wilda. Koszty podróży i zakupu okazały się być o wiele tańsze niż  zakup broni w krajach europejskich.

Inauguracyjne wystąpienie kłodzkiego regimentu miało miejsce w niedzielę 30 kwietnia 2006 roku. Na kłodzki rynek wkroczyły umundurowane regimenty pruskie – 47 Infanterie Regiment von Grawert z żółtymi rabatami, kołnierzami i mankietami , 33 IR ze Srebrnej Góry z białymi wyłogami oraz Pierwszy Pułk Strzelców Konnych i Artylerii z Sobótki. Po przywitaniu przybyłych przez zastępcę Burmistrza, żołnierze oddali salwę honorową z muszkietów a dodatkowo artylerzyści z Sobótki uświetnili pobyt wojsk wystrzałem z armaty. Następnie wojska udały się na  krótkie manewry na Twierdzę  Kłodzką i była to pierwsza po 72 latach wizyta wojsk historycznych w tym zabytkowym obiekcie. Niezapowiedziane przybycie wojska wzbudziło duże zainteresowanie  przechodzących przez rynek mieszkańców Kłodzka i turystów.

Kilka dni później, 05 maja 2006 roku odbyło się w Sali Rajców kłodzkiego ratusza zebranie założycielskie stowarzyszenia Grupa Rekonstrukcji  Historycznej „47 Pruski Pułk Piechoty” w Kłodzku. Wśród  członków założycieli byli oczywiście wszyscy żołnierze regimentu oraz grupa  entuzjastów  ruchu rekonstruktorskiego związana z Towarzystwem Przyjaciół Kłodzka, Akademią Przygody  i Towarzystwem Przyjaciół Fortyfikacji. Wybrano władze stowarzyszenia. Prezesem został  Leszek Michalski, zastępcami  prezesa – Krystian Piotrowski i Robert Solski, Sekretarzem –Piotr Milczarek, Skarbnikiem – Krzysztof Stryjski i członkiem Zarządu – Mirosław Klimkiewicz. W skład Komisji Rewizyjnej wybrano Adriana Kalfasa, Mirosława Rzytkiego (Przewodniczący) oraz Grzegorza Skrobicha.

Przyjęto Statut, w treści którego za główne cele działania uznano:

• propagowanie kultury materialnej i wiedzy historycznej o Europie, w szczególności o Ziemi Kłodzkiej,
• rekonstrukcję historycznego umundurowania, uzbrojenia i wyposażenia,
• rozwijanie zainteresowań członków stowarzyszenia w dziedzinie historii i kultury,
• promocję miasta Kłodzko i Twierdzy Kłodzko,
• inicjowanie restauracji zachowanych obiektów fortecznych i innych obiektów historycznych,
• współpraca z władzami samorządowymi i Fortecznym Parkiem kulturowym Twierdza Kłodzko oraz instytucjami kultury i organizacjami pozarządowymi.

Ostatecznie  Sąd  rejestrowy dokonał wpisu stowarzyszenia w dniu 30 sierpnia 2006 roku pod nr KRS 0000263115.

Działalność regimentu to  uczestnictwo w imprezach rekonstruktorskich,  promocja w formie patroli po mieście i na twierdzy, wspólne spotkania, remont siedziby – kazamaty nr 10, organizowanie lekcji „żywej historii”  dla dzieci i młodzieży , pokazy i prezentacje.

Szczegóły

Kategoria: O Kłodzku

Utworzono: 08 marzec 2019

Akademia Przygody jest stowarzyszeniem, wywodzącym się z ruchu skautowego, którego celem jest wychowanie młodzieży poprzez konfrontowanie ich słabości z surowością natury.

W swym programie zajęć dla dzieci, młodzieży i dorosłych ujętym w formę realistycznych gier fabularnych łączy przygodę z edukacją i rzemiosłem. W trakcie dwudziestu lat działalności grupa prowadzi obozy i kursy tzw. „sztuki przetrwania”, wyprawy odtwarzające historyczne warunki sprzętowe, szkoli w wodnych i górskich technikach ratowniczych.

Działalność AP, ujęta w ramy Ośrodka Edukacji Historycznej i Konserwatorskiej, obejmuje także ochronę osiemnastowiecznych zabytków architektury militarnej, początkowo na Twierdzy Srebrnogórskiej, następnie na użyczonym terenie Zespołu Fortyfikacji Żurawia Twierdzy Kłodzko.

Więcej informacji na www.akademiaprzygody.org

Jeżeli zainteresowany(a) jesteś bliższymi informacjami – napisz lub zadzwoń do nas!

Szczegóły

Kategoria: O Kłodzku

Utworzono: 08 marzec 2019

Związek Strzelecki jest patriotycznym stowarzyszeniem młodzieży polskiej, jest kontynuatorem Związku Strzeleckiego istniejącego w okresie międzywojennym w Polsce. Jesteśmy stowarzyszeniem zarejestrowanym w Krajowym Rejestrze Sądowym w rejestrze Stowarzyszeń, Innych Organizacji Społecznych i Zawodowych, Fundacji i Publicznych Zakładów Opieki Zdrowotnej pod numerem 0000239467. Związek Strzelecki reaktywowany został w roku 1994. Siedziba władz mieści się w Łodzi. Obecnie działa 14 oddziałów Związku Strzeleckiego skupionych w trzech okręgach. Członkami ZS mogą być osoby w wieku od 13 roku życia (poniżej 16 lat - Kandydaci), które złożą deklarację członkowską, posiadają pisemna zgodę rodziców lub opiekunów prawnych (dotyczy osób poniżej 18 roku życia).

Związek Strzelecki prowadzi szkolenia m. in. z zakresu:

• musztry,
• strzelectwa,
• terenoznawstwa,
• saperstwa,
• walki wręcz,
• survivalu,

Integralnymi częściami systemu szkolenia są także zajęcia kształtujące sprawność fizyczną oraz wychowanie patriotyczne. Wszystkie te elementy kształtują umiejętności w zakresie dyscypliny i działania w zespole.

nasza strona internetowa: www.zsklodzko.cba.pl

e-mail: Ten adres pocztowy jest chroniony przed spamowaniem. Aby go zobaczyć, konieczne jest włączenie w przeglądarce obsługi JavaScript.

Związek Strzelecki powstał we Lwowie w 1910 roku z inicjatywy nielegalnego Związku Walki Czynnej, jako organizacja paramilitarna. Działał jednak legalnie na podstawie statutu zatwierdzonego przez władze austriackie, we Lwowie pod nazwą Związek Strzelecki, w Krakowie jako Towarzystwo Sportowe Strzelec. Kierowała nim Komenda Główna Związków Strzeleckich z siedzibą we Lwowie, z komendantem Józefem Piłsudskim i szefem sztabu Kazimierzem Sosnkowskim. Komendzie Głównej podlegały Komendy Okręgowe: w Krakowie (Galicja Zachodnia), Rzeszowie (Galicja środkowa) i Lwowie (Galicja Wschodnia) oraz Komenda Królestwa Polskiego i Komenda Zagraniczna.

Organizacje strzeleckie działające w zaborze pruskim i Królestwie Polskim pozostawały w konspiracji.

W Galicji Związek Strzelecki organizował szkoły podoficerskie i oficerskie, mógł korzystać ze strzelnic wojskowych, odbywać ćwiczenia oraz kupować broń i amunicję. Jego członkami byli przedstawiciele wszystkich warstw społecznych, kierunków i partii politycznych (z wyjątkiem Socjaldemokracji Królestwa Polskiego i Litwy). Szczególną rolę w rozbudowie organizacji odegrali studenci Uniwersytetu Jagiellońskiego. W maju 1913 roku zlikwidowano Komendę Główną, jej funkcję przejął Wydział Wojskowy Komisji Tymczasowej Skonfederowanych Stronnictw Niepodległościowych, której komendantem wojskowym został Józef Piłsudski. W chwili wybuchu I wojny światowej Związek Strzelecki liczył 8000 członków zrzeszonych w 200 kołach strzeleckich. Członkowie ZS i Polskich Drużyn Strzeleckich stanowili podstawę Legionów Polskich, walczących u boku Cesarstwa Austro-Węgierskiego, oraz konspiracyjnej Polskiej Organizacji Wojskowej.

Główni działacze: J. Piłsudski, K. Sosnkowski, E. Śmigły-Rydz, W. Sikorski, M. Kukiel, W. Sławek, J. Stachiewicz, A. Prystor, K.J. Zamorski, W. Tetmajer. Organy prasowe: Strzelec, Bellona Polska i Przegląd Wojskowy.

W okresie międzywojennym Związek Strzelecki funkcjonował jako organizacja społeczno-wychowawcza młodzieży. Nawiązywał do tradycji Związku z lat 1910 - 1914. Zrzeszał pozaszkolną, przedpoborową młodzież, głównie wiejską i rzemieślniczą. Zajmował się działalnością w zakresie wychowania fizycznego i przysposobienia wojskowego. Podlegał Ministerstwu Spraw Wojskowych i należał do Polskich Związków Sportowych. Pozostawał w ścisłym związku obozem Józefa Piłsudskiego. Terytorialna struktura organizacyjna Związku Strzeleckiego odpowiadała wojskowo-administracyjnemu podziałowi państwa. W 1939 Związek liczył ok. 500 tys. członków, którzy w czasie wojny obronnej 1939 roku wykonywali zadania zlecone przez władze wojskowe. Wydawał pisma : Strzelec, Praca Strzelecka. Związek Strzelecki reaktywowany został w 1994 roku, jako organizacja nawiązująca bezpośrednio do tradycji przedwojennego Związku Strzeleckiego.


Komendanci Związku Strzeleckiego w okresie międzywojennym:
Władysław Malski 1919-1923
Kazimierz Kierzkowski 1923-1929
Władysław Jaksa-Rożen 1929-1931
Władysław Rusin 1931-1934
Marian Frydrych 1934-1938
Józef Tunguz-Zawiślak1938-1939

Komendanci od 1994 roku:
Leszek Marcinkiewicz 1994 - 2002
Dariusz Nowiński 2002 - 2007
Grzegorz Filipek od 2007 - 2009
Roman Burek od 2009 - 20..

Szczegóły

Kategoria: O Kłodzku

Utworzono: 08 marzec 2019

Miasta partnerskie to forma partnerstwa między miastami w różnych krajach, która ma na celu wymianę kulturalną, gospodarczą i informacyjną. Celem partnerstwa miast jest współpraca ludzi, niezależnie od granic państwowych. Często początkiem partnerstwa miast są osobiste kontakty między ich mieszkańcami. Nawiązanie partnerstwa następuje przez podpisanie obustronne odpowiedniego dokumentu o partnerstwie. Najważniejszym założeniem takiego partnerstwa jest wymiana kulturalna, dzielenie się swoimi doświadczeniami, inicjowanie wspólnych inicjatyw kulturalnych, sportowych i społecznych, współpracę w dziedzinie oświaty, rozwój turystyki oraz wzajemne promowanie miast. Zapraszamy Państwa do odwiedzenia stron internetowych miast partnerskich Kłodzka. Dzięki nim poznacie Państwo walory miasta, jego aktualną ofertę kulturalną i turystyczną.

RYCHNOV
Uroczyste podpisanie umowy partnerskiej pomiędzy Kłodzkiem a Rychnowem nad Kněžnou odbyło się w dniu 06.12.2008 r.

BENSHEIM
Umowę o współpracy pomiędzy Bensheim i Kłodzkiem podpisano 22.05.1996 roku.

NACHOD
Porozumienie pomiędzy Miastem Nachod a Miastem Kłodzkiem podpisane zostało w 1995 roku.

CARVIN
Carvin jest najstarszym miastem partnerskim Kłodzka. Umowę o współpracy podpisano 10 maja 1980 roku.

FLERON
Uroczyste podpisanie umowy o współpracy partnerskiej miało miejsce 22 maja 1997 roku podczas Dni Kłodzka.

RĂDĂUȚI
Uroczyste podpisanie umowy o współpracy partnerskiej miało miejsce 12 sierpnia 2017 roku podczas Dni Twierdzy Kłodzko.

LIMANOWA
Uroczyste podpisanie umowy o współpracy partnerskiej miało miejsce 21 lipca 2018 roku podczas Dni Limanowej.

Szczegóły

Kategoria: O Kłodzku

Utworzono: 08 marzec 2019

Herbem Kłodzka jest biały lew czeskiego na czerwonym polu, ze złotą koroną i podwójnym ogonem. Tradycja przypisuje nadanie herbu miastu królowi Przemysłowi Ottokarowi II między 1253 a 1278 r. Jest najstarszym symbolem miasta, który pojawia się już w średniowieczu. Nie znamy dokładniejszej daty, ponieważ do dnia dzisiejszego nie zachował się dokument lokacyjny lub jego odpis.

Postać lwa z dwoma ogonami powstała jako replika herbu Królestwa Czeskiego, do którego wówczas należała ziemia kłodzka. Z kolei jej stolica - posiadała status miasta królewskiego. Podobny herb posiada również drugie miasto regionu - Bystrzyca Kłodzka. Najstarszy zachowany wizerunek lwa pochodzi z tłoku Pieczęci Miasta Kłodzka z 3 ćw. XIII w

Legendy herbowe

Herb Kłodzka, który przedstawia lwa, został nadany miastu przez Ottokara II z Czech jako podarunek za jego często ukazywaną siłę i wytrwałość . Lew nadszedł jednak na miejsce bez ogona. Na prośbę miasta, o pozwolenie na naprawę, król rozkazał, że lew za zgubiony ogon, ma otrzymać dwa, co też się stało.

Flaga Kłodzka ma postać dwóch poziomych pasów: żółtego i czerwonego. Została ustanowiona uchwałą rady miejskiej z 1990 r. Wywieszana jest z okazji lokalnych uroczystości, spotkań miast partnerskich.

Obecny hejnał pochodzi z 1998 r. i jest autorstwa Stanisława Dąbrowskiego.